Εκδρομή στη ζωή της νεολαίας των sixties

Αν κάθε γενιά έχει την πατρίδα της, η δεκαετία του ’60 είναι η «πατρίδα» του νέου βιβλίου του Απόστολου Αλλαμανή. Με προορισμό εκείνη την εποχή, που αποτέλεσε για την «παρεα» γέφυρα ανάμεσα στην εφηβεία και την ενηλικίωσή, οργανώνει σήμερα για τον αναγνώστη μια συναρπαστική εκδρομή που τα έχει όλα: περιπέτειες, ξενύχτια, ταξίδια, αταξίες, αγωνίες, απορίες – όλα τα συστατικά μιας ζωής που, όπως πιστεύουν όλοι οι υπεραισιόδοξοι νεαροί του κόσμου, δεν θα χαλάσει ποτέ, κανενός το χατίρι.

Με την καρδιά άλλοτε στα πόδια, από τη λαχτάρα να προλάβει εμπειρίες, άλλοτε στο βλέμμα, να παρατηρεί την επιτάχυνση των κοινωνικών εξελίξεων και, πάντα, στη θέση της, έτοιμη να ερωτευτεί, να τσακιστεί και να απογειωθεί ξανά, ο Απόστολος Αλλαμανής γράφει με αυτά που είναι ο ίδιος: ειλικρίνεια χωρίς περιστροφές, χιούμορ -συχνά λίγο κυνικό- συναίσθημα, αυτοσαρκασμό και περιγραφική δεινότητα.

Στην αφήγησή του κυριαρχεί η ιστορία μιας παρέας που δημιουργήθηκε στην ηλικία των… κοντών παντελονιών και παραμένει δεμένη σαν καλή, σπιτική κομπόστα, να γλυκαίνει τις ιστορίες του βιβλίου – από τη Γκαρσονιέρα Ρεφενέ, τον Έρωτα που δεν είναι Παιχνίδι, τις Καλοκαιρινές Διακοπές, τις Αταξίες, τη Μοναξιά παρεα με τη Μοναξιά -έως και το Και Τώρα, Τι; Που, όπως αναφερει ο συγγραφέας, «επειδή λένε ότι μέσα στην καρδιά κάθε εξηντάρη, εβδομηντάρη, ογδοντάρη κρύβεται ένας εικοσάχρονος που προσπαθεί να καταλάβει τι στο καλό έγινε και πέρασε τόσο γρήγορα η ζωή, εμείς -παππούδες και γιαγιάδες πια, με πόνους στις αρθρώσεις και τρόμο για την πιθανή εγκατάλειψη του μυαλού, παραμένουμε πάντα ίδιοι – απορημένοι, δυσκολεμένοι αλλά πάντα έτοιμοι να ζήσουμε κάτι καινούργιο, να ερωτευτούμε και να κερδίσουμε ωραίο χρόνο…»

Το μόνο που (ευτυχώς) λείπει από το νέο βιβλίο του Απόστολου Αλλαμανή είναι η υπακοή στους woke κανόνες περί πολιτικής ορθότητας. Κι αυτό, επειδή κρίθηκε πιο έντιμο να τηρηθούν στις ιστορίες του η γλώσσα και οι κανόνες της εποχής στην οποία αναφέρονται και να γραφτούν τα πράγματα, όπως ο ίδιος και οι φίλοι του τα έβλεπαν και τα έλεγαν τότε.